Muzykoterapia jest dziedziną mającą na celu poprawę zdrowia pacjenta. Jak sama nazwa wskazuje, wykorzystuje ona muzykę, dzięki której funkcjonowanie osób z problemami natury emocjonalnej, fizycznej lub umysłowej ma się poprawić. Muzykoterapeuta, aby odpowiednio wykonywać swój zawód musi w procesie kształcenia przyswoić wiedzę m.in. z: psychologii, medycyny czy pedagogiki. Muzyka jest jednym z najlepszych katalizatorów przeżyć i emocji.
Techniki stosowane w muzykoterapii:
–muzykoterapia aktywna, do której możemy zaliczyć czynności takie jak: śpiew, gra na instrumentach czy taniec w połączeniu ze śpiewem. Skupia się ona na fizycznych ćwiczeniach
-muzykoterapia receptywna, która skupia się na słuchaniu muzyki i wizualizacjach
W sesji może uczestniczyć każda osoba. Dla efektywności terapii najważniejsze jest zaangażowanie, dlatego też nie należy oceniać pacjenta w kategoriach artystycznych czy estetycznych.
Muzyka ma wpływ na:
-napięcie mięśni
-ułatwienie rehabilitacji narządów ruchu
-samopoczucie
-stopień odczuwania bólu
-polepszenie uczestnictwa w terapii grupowej (np. uzależnienia)
Terapia nie tylko daje okazję do wspólnej zabawy, ale pomaga także zwalczyć bariery nieśmiałości czy rozładowuje napięcie. Dla dzieci w wieku wczesnoszkolnym są to bardzo istotne kwestie. Muzyka pozwala także dotrzeć do głęboko skrywanych konfliktów oraz aktywizuje emocje. Poza wyżej wymienionymi korzyściami pomaga także rozwijać dziecięcą twórczość. Zdarza się, że prowadzi to do większego zainteresowania muzyką i zgłębiania wiedzy na ten temat. Wielu psychologów twierdzi, że dzieci są twórcze z samej natury. Zajęcia z muzyką na pewno pomogą wydobyć aktywności twórcze oraz rozwinąć wyobraźnię.
Dobór dźwięków ma znaczny wpływ na samopoczucie pacjenta. Dźwięki wysokie są odbierane jako radosne, a niskie jako poważne i majestatyczne. Podobnie z tempem. Spokojne i wolne odpręża i uspokaja, a szybkie sprzyja aktywności. Dlatego właśnie tak ważne jest wyczucie czego potrzeba pacjentowi, aby w odpowiedni sposób dobrać metodę terapii.